Periudha javore e pushimit normalisht duhet të bjerë të dielën, përveç përjashtimeve ligjore.
Për punonjësit për të cilët lejohet puna ditën e diel me pushim kompensues në një ditë tjetër të javës, e diela do të konsiderohet ditë pune, ndërsa do të konsiderohet ditë pushimi me të gjitha efektet dita e caktuar për pushim kompensues. Nëse, për shkak të kërkesave të shërbimit, dita e pushimit kompensues do të duhet të zhvendoset në një ditë tjetër të javës, të paparashikuar nga turni i shërbimit të paracaktuar të paktën 6 ditë përpara – me kusht që kjo zhvendosje të mos sjellë tejkalimin e limitit të 6 ditëve pune të pandërprerë – punonjësi do të ketë të drejtë për një kompensim të barabartë me 7% të pagës bazë të një dite pune.
Për punonjësit që kryejnë shërbimet e tyre në 5 ditë pune, konsiderohet ditë pushimi javor dita e dytë e pushimit.
Në lidhje me atë që parashikohet nga neni 9 i Dekretit legjislativ n. 66/2003, punonjësi ka të drejtë çdo shtatë ditë për një periudhë pushimi prej të paktën 24 orësh radhazi, zakonisht që përkon me të dielën, që grumbullohet me orët e pushimit ditor sipas nenit 30, paragrafi i nëntë, i kësaj kontrate C.C.N.L.
Periudha e lartpërmendur e pushimit të njëpasnjëshëm llogaritet si një mesatare për një periudhë jo më shumë se 14 ditë.
Për ditët e punës të kryera në përjashtim nga ky rregull, trajtimi ekonomik do të jetë ai i parashikuar për punën jashtë orarit në ditë festash.
Brenda sistemit të marrëdhënieve industriale të përmendur në këtë kontratë C.C.N.L. do t’u jepet informacion organizatave sindikale territoriale që bëjnë marrëveshjen për përdorimin e mundshëm të kësaj norme.