Punonjësi nuk mund të transferohet nga një vend pune në tjetrin përveçse për arsye të justifikuara teknike, organizative dhe prodhuese.
Punonjësi i transferuar ruan trajtimin ekonomik që ka gëzuar më parë, duke përjashtuar ato shtesa dhe kompetenca që kanë të bëjnë me kushtet lokale dhe me shërbimet e veçanta në vendin e punës të origjinës dhe që nuk zbatohen në destinacionin e ri.
Punonjësi që nuk pranon transferimin do të ketë të drejtën e pagesës për përfundimin e marrëdhënieve në punë dhe për paralajmërimin, me përjashtim të punëtorëve të kategorisë së 7të dhe të 6të, nëse në kohën e punësimit është rënë dakord shprehimisht për të drejtën e ndërmarrjes për të vendosur për transferimin e punonjësit ose kjo e drejtë të rezultojë në bazë të situatës faktike në fuqi për punonjësit aktualisht në shërbim, në të cilat raste punonjësi që nuk pranon transferimin konsiderohet se ka dhënë dorëheqjen.
Punonjësit që transferohet do t’i paguhet rimbursimi për shpenzimet e udhëtimit dhe të transportit për veten e tij, për anëtarët e familjes dhe për plaçkat e familjes (mobilie, bagazhe etj.).
Modalitetet dhe kushtet duhet të vendosen paraprakisht me ndërmarrjen.
I takon përveç kësaj pagesa e një shtese në masën 1/3 të pagës së përgjithshme mujore punonjësit beqar pa bashkëjetues në ngarkim dhe në masën 2/3 të pagës së përgjithshme mujore punonjësit me familje, përveç 1/15 të pagës për secilin anëtar të familjes në ngarkim që transferohet me të.
Nëse, si rezultat i transferimit, punonjësi duhet të paguajë një paradhënie për përfundimin e parakohshëm të kontratës së qirasë, të regjistruar rregullisht ose të denoncuar te punëdhënësi përpara komunikimit të transferimit, ai do të ketë të drejtën e rimbursimit të kësaj paradhënie deri në një maksimum prej 4 muaj qiraje.
Vendimi i transferimit duhet t’i komunikohet punonjësit me shkrim me një njoftim paraprak prej një muaji.
Punonjësi që kërkon transferimin e tij nuk ka të drejtë për përfitimet e mësipërme.